Lomber omurganın osteokondrozu nedir

Makale, lomber omurganın osteokondrozunun basit kelimelerle ne olduğunu açıklar - bu bilgi, omurlararası disklerin tahrip edildiği bir zamanda ne olduğunu ve etkili ve güvenli tedavinin nasıl gerçekleştirileceğini anlamanıza izin verecektir.

Tıbbi istatistiklere göre, modern nüfusun% 70'inden fazlası osteokondrozun ne olduğunu biliyor. Hareketsiz bir yaşam tarzı, düzenli fiziksel aktivite eksikliği, içindeki temel eser elementlerin ve vitaminlerin eksikliği ile aşırı kalori alımı - tüm bunlar ve çok daha fazlası, genç yaşta intervertebral disklerin çökmeye başlamasına neden olur. Önce lomber bölgede donuk, göze batmayan ve ardından akut, inatçı bir ağrı ortaya çıkar. Kişi bağımsız hareket edemez, herhangi bir hareket akut ağrıya ve rahatsızlığa neden olur. Karın boşluğunun ve küçük pelvisin iç organlarının innervasyonu bozulur.

Spinal osteokondrozun ne olduğunu anlamak için, yapısı ve işlevleri hakkında bir fikriniz olması gerekir. İkinci soruyla başlayalım. Yani omurga, insan iskeletinin destekleyici kısmıdır. Üst omuz kemeri, alt uzuvlar ve göğüs, kafatası ona tutturulur. Omurga kolonunun en önemli işlevi, tüm insan vücudunun etkinliğini sağlayan otonom sinir sisteminin merkezi kısmı olan omuriliğin güvenliğini sağlamaktır.

Anatomik olarak, vertebral kolon iki yapısal parçadan oluşur: kavisli ve dikenli süreçlere sahip omur gövdesi ve omurlararası diskler. Omurga gövdeleri, omurga yüksekliğinin% 70-75'ini, intervertebral diskleri (hastanın yaşına bağlı olarak) -% 25 ila% 30'unu oluşturur. Omurlararası diskin şekli, omur gövdesinin şeklini ve kavisli süreçleri takip eder. Disk, alt uzuvlardan ve vücudun diğer bölümlerinden iletilen şok emme yükünün eşit bir şekilde dağılmasını sağlar. Aynı zamanda omurilikten uzanan radiküler sinirleri de korur.

Lomber omurganın osteokondrozu, intervertebral diskler L5-L4, L4-L3, L3-L2, L2-L1'in fibröz halkasının kıkırdak dokusunun dejeneratif distrofik yıkımıdır. Toplamda, bel bölgesi beş omur gövdesi ve onları ayıran 4 omurlararası disk içerir. Omurga gövdelerindeki foraminal deliklerden, vücudun aşağıdaki bölümlerinin innervasyonundan sorumlu olan radiküler sinirler ayrılır:

• L1 ve L2 - karın organları ve üst uyluk;
• L3 - cinsel organlar, dizler ve mesane;
• L4 - bacaklar, ayaklar ve prostat bezi;
• L5 - ayak parmakları, incikler, ayaklar.

Bu radiküler sinirlerin dalları, belden gluteal bölgeden popliteal fossaya uzanan siyatik siniri oluşturur. Orada tibial ve peroneal dallara ayrılır ve ayrıca alt bacak ve ayağa zarar verir. Ayrıca, lomber omurganın radiküler sinirlerinin ayrı dalları, cauda equina adı verilen sinir pleksusunun bir parçasıdır.

Osteokondroz gelişmesiyle birlikte, kademeli bir innervasyon ihlali meydana gelir. Karın boşluğunun iç organlarının hastalıkları ve küçük pelvis gelişebilir. Şiddetli vakalarda, alt ekstremitelerin kas lifi atrofisi gelişir, bacakların kısmi parezi vb.

Bu yazıda osteokondrozun ne olduğu, semptomları ve tedavisi hakkında daha fazla bilgi edinebilirsiniz. İşte böyle bir tanı koyarken ne yapılması gerektiği ve tam teşekküllü etkili bir tedavi için hangi doktora danışılması gerektiğine dair ipuçları.

Osteokondroz nedir ve nedenleri nelerdir

Modern bilim, osteokondrozun ne olduğu ve nedenleri ile ilgili soruların cevaplarını bilir, ancak ne yazık ki, bu bilginin pratikte etkili önleme ve tedavi için uygulanması, hastanın mücadele etmek için her türlü çabayı göstermesi gerekeceği gerçeğinden dolayı zordur. hastalık.

Anatomik ve fizyolojik olarak, intervertebral diskin jelatinimsi gövdesinin iç kısmı sıvının neredeyse% 80'ini oluşturacak şekilde düzenlenmiştir. Sağlanan amortisman yükünü ayrılmış vertebral cisimlerin yüzeyi üzerinde etkili bir şekilde dağıtmayı mümkün kılan bu durumdur. Ancak ne anulus fibrosus ne de intervertebral diskin nükleus pulposusu kendi kılcal ağlarına sahip değildir. Bu nedenle burada kan temini yok. Tüm sıvı girişleri ve içinde çözünen gerekli bileşenler, yaygın değişim yardımı ile gerçekleşir. Sadece çevredeki kaslara yeterli fiziksel aktivite uygulandığında gerçekleştirilir. Sırtın ve sırtın kaslı çerçevesi çalışmazsa, dağınık beslenme durur.

Patoloji gelişmeye başlar:

• ilk başta, lifli halka basitçe susuz kalır ve elastikiyetini kaybeder;
• daha sonra yüzeyi, iltihaplanma (osteokondrozun alevlenmesi) ve hasar görmüş dokuların bütünlüğünü eski haline getirmek için kalsiyum tuzlarının birikmesinin bir sonucu olarak birincil yıkıma girmeye başlar;
• kireçlenme filmi, daha fazla dağınık beslenmeyi önler, bu nedenle, çevreleyen kasların aktif çalışmasıyla bile, anulus fibrosus dokusunun kendiliğinden restorasyonu gerçekleşmez;
• bir sonraki aşama, annulus fibrosus içinde bulunan nükleus pulposustan sıvı alımıdır;
• bu aşamada, nükleus pulposus kütlesini kaybeder, amortisman yükünü eşit olarak dağıtmayı bırakır ve intervertebral diskin yüksekliği azalır;
• çıkıntı aşamasında, omurlararası disk, omur gövdelerinin ötesine uzanır ve çevredeki yumuşak dokulara ve radiküler sinirlere baskı uygulamaya başlar, bu, sürekli ağrı sendromunu ve hareketlerin sertliğini tetikler;
• üçüncü aşama, annulus fibrosusun yırtılması (ekstrüzyon) ve nükleus pulposusun bir kısmının dışarıda salınmasıdır (disk herniasyonu).

Omurga kolonunun bu patolojisinin gelişimini hangi nedenler tetikleyebilir:

1. sırt ve sırtın kas iskeletine uygulanan yeterli ve düzenli fiziksel aktivite eksikliği;
2. omurilikteki kan ve lenfatik sıvının mikro sirkülasyonunun bozulduğu yerleştirildiğinde uyku ve çalışma yerinin uygunsuz organizasyonu;
3. ilk belirtisi aşırı kilolu olan vücuttaki metabolik süreçlerin ihlali;
4. omurga boyunca amortisman yükünün dağılımında bir değişiklik olduğu için omurganın duruşunun ve eğriliğinin ihlali;
5. hareketsiz yaşam tarzı ve hareketsiz çalışma;
6. endokrin hastalıkları, örneğin eşzamanlı anjiyopati ile birlikte diabetes mellitus;
7. sırt yaralanmaları (bağ ve tendon burkulmaları, kas kopmaları, vertebral cisimlerin yer değiştirmesi ve subluksasyonu, kompresyon kırıkları ve çatlakları).

Başka nedenler de var, ancak bunlar daha az yaygındır ve yukarıda listelenenler kadar şiddetli değildir.

Bel osteokondrozu nedir

Genel olarak, yukarıda açıklanan osteokondroz hastalığı nedir. Şimdi, bel osteokondrozunun ne olduğu ve neden çok sık meydana geldiği sorusu üzerinde biraz duralım. Son yıllarda, hastalık hızla "daha genç" hale geldi. Daha önce 40 yaşında eşiği geçen kişilerde teşhis edildiyse, şimdi intervertebral disklerdeki dejeneratif distrofik değişikliklerin ilk belirtileri sadece 20 yaşındaki insanlarda değil, 14-16 yaş arası ergenlerde de bulunur.

Elbette erken teşhis için fırsatların artması bunda belli bir rol oynuyor. MRI taramalarının ortaya çıkmasıyla, hastalığın erken vakaları daha yaygın hale geldi. Bu nedenle, hastalar daha önce şiddetli ağrının ortaya çıkması nedeniyle intervertebral osteokondrozun ne olduğunu öğrendiler. Ve şimdi, incelemeler yaparken, gelişimin erken bir aşamasında patolojiyi bulabilirsiniz.

Bel, omurganın en savunmasız kısmıdır. Bu, herhangi bir vücut hareketi için maksimum amortisman yükünü içerir. Hamilelik sırasında, vertebral cisimlerin yer değiştirmesi, duruşta değişiklik ve intervertebral boşlukların genişlemesi ile burada önemli değişiklikler meydana gelir. Bu nedenle, bir kadın için hamilelik neredeyse her zaman omurganın çökmeye başladığı dönem olur.

2. derece spinal osteokondroz, kalıcı klinik belirtilerin halihazırda ortaya çıktığı ve hastanın tıbbi yardım almaya zorlandığı bir durumdur. Kural olarak, dejeneratif distrofik patolojinin gelişiminin ikinci aşamasında, intervertebral diskin yüksekliğinde bir azalma ve annulus fibrosus dokusunun incelmesi vardır.

Lumbosakral bölgenin osteokondrozu nedir

Sakral omurganın osteokondrozu sadece 25 yaşın altındaki hastalar tarafından hissedilebilir. Bu yaşta, omur gövdelerinin sakral omurgada tam bir füzyonu vardır. Omurlararası diskler körelir. Bu nedenle, inflamasyonun klinik belirtileri tamamen farklı patolojilere işaret edebilir.

Sakral ve lomber bölgeler arasında bulunan intervertebral diski etkilediği için lumbosakral osteokondrozun ne olduğu sorusunu çok daha sık sorarlar. Bu L5-S1'dir - insan vücudunun koşullu ağırlık merkezi ile maksimum fiziksel ve amortisman yükünü açıklar.

Lumbosakral omurganın osteokondrozunun ne olduğunu ve nasıl etkili bir şekilde tedavi edilebileceğini anlamak önemlidir. Her şeyden önce, patolojinin gelişmesinin tüm olası nedenleri dışlanmalıdır. Daha sonra alt sırtı çevreleyen kasların tonunu artırmak gerekir. Tedavi en iyi manuel terapi ve iyileştirici jimnastik ile yapılır.

Osteokondrozun belirtileri ve semptomları

Artık spinal osteokondrozun ne olduğunu anlıyorsunuz ve semptomları ortaya çıktığında, patolojik değişikliklerin potansiyel nedenini belirleyebilir ve ortadan kaldırabilirsiniz.

Birçok hasta, röntgen görüntülerinde ve MRI incelemesinin sonuçlarında osteokondroz belirtilerinin neler olduğunu sorar. Böylece, görüntülerde doktor, annulus fibrosus yüzeyinde çatlaklar, intervertebral diskin yüksekliğinde bir azalma ve şeklindeki bir değişiklik görebilir. Bunlar osteokondrozun birincil belirtileridir.

Klinik semptomlar şunları içerir:

• bel ağrısı;
• ağrının uyluk, alt bacak ve ayak yüzeyine yayılması;
• alt ekstremitelerde kas gücünde azalma;
• lomber omurgada omurganın fizyolojik eğriliğinin düzeltilmesiyle duruş değişikliği;
• hareketlerin sertliği ve genliklerinin sınırlandırılması;
• bel bölgesinde kas gerginliği.

İleri vakalarda, alt ekstremitelerde uyuşma, kasılmalar, bel ağrısı vb. Görünebilir.

Çok parçalı veya genelleştirilmiş osteokondroz nedir

Çok parçalı osteokondrozun ne olduğu sorusuna kısaca cevap verebilirsiniz. Bunlar, bir değil birkaç intervertebral diski etkileyen dejeneratif distrofik değişikliklerdir. Benzer şekilde, omurganın ortak osteokondrozunun ne olduğunu söyleyebiliriz. Bu, patolojik değişikliklerin bir değil, omurganın birkaç yerinde tespit edildiği bir durumdur. Örneğin, bir kişinin etkilenen bel omurgasının yalnızca iki diski varsa, bu, hastalığın çok parçalı bir şeklidir. Lomber, lumbosakral bölgelerde bir disk etkilenmişse, bu yaygın bir formdur.

Radiküler osteokondroz nedir (basit terimlerle)

Ve şimdi radiküler osteokondrozun ne olduğu ve bu durumun insan sağlığı için ne kadar tehlikeli olduğu hakkında birkaç söz. Öyleyse, ne olduğu hakkında basit terimlerle konuşursak - osteokondroz, bunun tam anlamıyla omur gövdeleri arasındaki contanın düzleşmesi olduğu not edilebilir.

Yerçekimi nedeniyle hareket ederken veya vücudun statik bir pozisyonundayken, omurga üzerinde muazzam bir basınç vardır. Üstteki her bir omur, alt olana bastırır. Onları ayıran omurlararası diskler sıkıştırılmış durumdadır. Yeterli sıvıya sahip değillerse, direnme ve düzleşmeye uğrama yeteneklerini kaybederler. Aynı zamanda, omurilikten uzanan radiküler sinirlerin kompresyona maruz kalmaması için, omurlararası boşluğun yeterli yüksekliğini sağlama yeteneğini kaybederler.

Disk yüksekliğini ve şeklini kaybetmişse, radiküler sinir sıkışır. Osteokondroz, radiküler sendromla ortaya çıkar. Uyuşma, parezi, felç, kas gücünde azalma, parestezi görünümü vb. Gibi belirgin nörolojik belirtiler eşlik eder.

Osteokondrozun etkili tedavisi

Osteokondroz nedir - anladık, şimdi hastalığın etkili tedavisi hakkında konuşabiliriz. Halihazırda netleştiği gibi, intervertebral disklerin tam restorasyonu için, annulus fibrosusun kıkırdak dokusunun bozulmuş dağınık beslenmesinin eski haline getirilmesi gereklidir. Bu sadece manuel terapi ve terapötik jimnastik yöntemleri yardımıyla yapılabilir. Omurlararası disklerin kıkırdak dokusunun yaygın beslenmesini eski haline getirebilecek bu tür farmakolojik preparatlar yoktur. Ve dağınık değişim yokluğunda kondroprotektör enjeksiyonları yapmak işe yaramaz. Kıkırdak dokusuna nüfuz etmezler.

Etkili tedavi için gereklidir:

• yaşam tarzınızı değiştirin, yeterli fiziksel aktivite ve doğru diyetle onu daha aktif hale getirin;
• sırt kasları üzerinde aşırı fiziksel efordan vazgeçin;
• omurlararası boşlukların fizyolojik yüksekliğini eski haline getirmek için omurganın birkaç traksiyon çekiş prosedürünü gerçekleştirmek;
• kıkırdak dokusunun esnekliğini ve kas dokusu ile değişimi yayma yeteneğini eski haline getirmek için bir osteopatik doktoru ziyaret edin;
• doku geçirgenliğini, esnekliğini artırmak, kan ve lenfatik sıvının mikro sirkülasyonunu eski haline getirmek için birkaç masaj seansı yapın;
• Bir omurgalı bilimci ile bireysel bir tıbbi jimnastik kursu geliştirmek.

Fizyoterapi, kinesiyoterapi, lazere maruz kalma ve çok daha fazlası da gösterilmektedir. Osteokondroz tedavisi, bir omurgalı veya nörolog gözetiminde yapılmalıdır.